Cukrzyca i rozrusznik serca

O cukrzycy pisaliśmy na łamach portalu Akademia Pacjenta w tym miejscu, w kontekście choroby wieńcowej.

Niestety musimy powiedzieć, że wielu pacjentów podchodzi do cukrzycy dość frywolnie (zwłaszcza jeśli w leczeniu stosują leki doustne). I nie ważne czy jest to mechanizm obronny, czy po prostu zaniedbanie, efekty są fatalne.

W tym miejscu chcielibyśmy zwrócić Waszą uwagę na problem cukrzycy u osób, które mają wszczepione urządzenie stymulujące serce. Nie dlatego, żeby kogokolwiek przestraszyć, ale żeby uzmysłowić, jak istotny wpływ ma ta choroba na nasz organizm.

Cukrzyca jak wiecie jest chorobą niosącą ze sobą szereg powikłań w zakresie układu krążenia czy układu nerwowego.

Okazuje się niestety także, że jeśli pacjent ze wszczepionym kardiowerterem-defibrylatorem leczy się z powodu cukrzycy, ryzyka infekcji związanej ze wszczepionym urządzeniem jest trzykrotnie wyższe niż u osób bez cukrzycy.

Co to oznacza w praktyce?

Przede wszystkim pacjenci tacy powinni być nie tylko objęci jak najbardziej regularną opieką ambulatoryjną (chodzi o skuteczne leczenie chorób kardiologicznych oraz cukrzycy – skuteczne oznacza rzeczywiście skuteczne wyrównanie nadciśnienia tętniczego, dostosowanie dawek leków do funkcji nerek, włączanie w miarę możliwości nowych preparatów do leczenia cukrzycy), ale pacjenci powinni sami maksymalnie zaangażować się w leczenie cukrzycy poprzez modyfikację diety. Niestety zbyt często utożsamiamy cukrzycę tylko i wyłącznie z podniesionym poziomem cukru. Tymczasem cukrzyca niesie ze sobą szereg następstw na poziomie komórkowym, które przekładają się na rozmaite powikłania układowe. I niestety nieprawidłowa dieta oraz nonszalancja w kontroli klasycznych czynników ryzyka (jak choćby brak rekreacyjnej aktywności fizycznej), sprzyja takim powikłaniom.