Seks po implantacji ICD

Seks to ważna część naszego życia. No i zaczniemy ten wpis od nie ma co ukrywać danych, które robią wrażenie. Badanie opublikowane w 2018 roku wskazuje, że 46% mężczyzn z chorobą tętnic wieńcowych i 84% mężczyzn z niewydolnością serca ma problemy z erekcją. To wpływa nie tylko na nich samych, ale także na ich partnerki. I to na polu psychicznym jak i fizycznym.

Jeśli chodzi o implantację kardiowertera/defibrylatora, czyli w skrócie ICD, powrót do aktywności seksualnej jest możliwy po zagojeniu się rany. 

Zaburzenia seksualne to nie tylko zaburzenia erekcji, niemożliwości osiągnięcia i utrzymania wzwodu, ale także zaburzenia pożądania czy ejakulacji. Mogą one oczywiście mieć podłoże fizjologiczne i być następstwem zmian miażdżycowych w tętnicach, albo efektem działań ubocznych leków. Problem może też na tym tle pogłębiać się z powodu nastawień psychicznych – u pacjentów mogą pojawić się zaburzenia lękowe, strach przed podjęciem aktywności seksualnej bądź też strach przed tym, że stosunek seksualny może po prostu się nie udać. Niektóre badania poza tym wskazują, że około 20% pacjentów obawia się interwencji urządzenia w czasie aktywności seksualnej – podobny odsetek dotyczy także partnerów tych pacjentów, co może wzmacniać wzajemne leki i na zasadzie błędnego koła potęgować doświadczane zaburzenia.

W badaniu przeprowadzonym na próbie ponad 400 pacjentów, mężczyzn, w Danii, okazało się, ze 70% z nich zaczęło doświadczać po implantacji ICD jakiejś formy zaburzeń aktywności seksualnej. Uwzględniając wiek pacjentów, okazuje się, że odsetek ten jest dwukrotnie wyższy w porównaniu do mężczyzn bez problemów kardiologicznych. Jest także wyższy w porównaniu do pacjentów z migotaniem przedsionków (tam odsetek ten wynosił 57%), porównywalny do pacjentów z chorobą tętnic wieńcowych (75%), natomiast niższy w porównaniu do pacjentów z niewydolnością serca, gdzie ten odsetek wynosił 89%. 

Jest to bez wątpienia istotny problem kliniczny, który dotyczy intymnej, ważnej sfery naszego życia.  Bez wątpienia jednaj należy o tym rozmawiać. Oczywiście nie każdy pacjent czuje się komfortowo podejmując taką rozmowę ze swoim lekarzem, ale pozostawienie problemu samemu sobie prowadzi tylko do jego pogłębienia. Najważniejsza jest rozmowa i wypowiedzenie tego problemu głośno – proszę nie zapominać, że dysfunkcje seksualne mogą mieć charakter przejściowy po ostrym stanie kardiologicznym także z powodu związanego z nim stresu. Z drugiej strony problem kardiologiczny może nasilić już występujące zaburzenia. W związku z tym mamy czasami do czynienia ze zjawiskiem błędnego koła – dochodzi do nasilenia objawów z wtórnymi zaburzeniami lękowymi, co jeszcze bardziej potęguje dolegliwości. 

Kilkakrotnie na łamach Akademii Pacjenta pisaliśmy o zaburzeniach seksualnych – w przypadku pacjentów po zawale mięśnia sercowego, wyłączając szczególnie sytuacje, jak np. rozległy zawał mięśnia serca z objawami niewydolności serca, podjęcie aktywności seksualnej jest możliwe już w ciągu tygodnia, albo wówczas gdy pacjent bez problemu wchodzi na pierwsze piętro.