Badanie FFR. Co to takiego?

Badanie FFR to badanie pozwalające ocenić wpływ obecności zwężenia, blaszki miażdżycowej na przepływ krwi. Wiadomo, że obecność blaszki miażdżycowej nie zawsze wpływa na przepływ krwi, czyli nie zawsze powoduje, że w obszarze końcowym naczynia zmienionego miażdżycowo pojawia się za mało tlenu, zwłaszcza w czasie wysiłku. A to ma kolosalne znaczenie nie tylko dla decyzji o sposobie leczenia takiego zwężenia, ale także o długoterminowych efektach leczenia.

Jak wykonuje się badanie FFR?

Badanie jest wykonywane tak jak koronarografia. Po wykonaniu koronarografii oraz stwierdzeniu obecności blaszki miażdżycowej (zwłaszcza u pacjentów, u których nie mamy wyniku próby wysiłkowej, lub takich którzy nie mieli żadnych ewidentnych dolegliwości wieńcowych a trafili na badanie z powodu zawału serca i mają inne zwężenia w innych tętnicach wieńcowych) wprowadza się do tętnicy wieńcowej specjalny drucik zawierający czujniki pomiarowe przepływu krwi. Zależnie od stosowanej technologii do naczynia można podać specjalny lek, który zwiększa zapotrzebowanie mięśnia sercowego na tlen, co tym samym wymusza chwilowe zwiększenie przepływu krwi i pozwala ocenić czy obecność blaszki miażdżycowej wpływa istotnie na ten przepływ. Jeśli tak, najlepszym wyborem jest stentowanie (albo założenie bypasów jeśli); jeśli nie, najlepszym rozwiązaniem jest leczenie farmakologiczne.

Kiedy wykonuje się FFR?

Zawsze kiedy nie mamy pewności co do istotności zwężenia miażdżycowego. Nie zawsze bowiem blaszka miażdżycowa zawężająca światło naczynia o 80% w koronarografii jest „istotna” czyli wpływa negatywnie na przepływ krwi i nie zawsze blaszka miażdżcowa zawężająca światło naczynia o 50% w koronarografii jest „istotna”. Decyzje o wykonaniu badania FFR podejmuje lekarz na podstawie sytuacji klinicznej (np. wykonywanie FFR w trakcie zawału serca jest pozbawione sensu) oraz charakteru i ilości zwężeń w naczyniach wieńcowych. To złożone decyzje, niemniej ważne dla pacjenta i strategii leczenia. Długoterminowe obserwacje pacjentów ze stabilną chorobą wieńcową pokazują, że jeśli pacjent zostanie właściwie zakwalifikowany do leczenia na podstawie badania FFR to długoterminowy efekt takiej strategii leczenia przekłada się korzystnie na zmniejszenie potrzeby wykonywania pilnych zabiegów wieńcowych.