Ile potrzeba bajpasów, aby uszczęśliwić serce

Autor: dr n.med. Anna Słowikowska, kardiolog, autorka książki i edukacyjnego fanpejdża
https://atspublishing.com/
https://www.facebook.com/sercewdobrymstylu

Czy wiecie, w jakich okolicznościach pacjenci dowiadują się, że konieczna jest operacja pomostowania aortalno-wieńcowego, czyli CABG (ang. coronary partery bypass grafting), popularnie nazywana operacją wykonania bajpasów? Najczęściej podczas koronarografii, czyli badania, które obrazuje stan tętnic wieńcowych. 

Dla lepszego zrozumienia tematu proponuję prześledzenie trzech scenariuszy. 

Scenariusz 1 

Kardiolog inwazyjny po wykonaniu koronarografii informuje pacjenta, że duże tętnice wieńcowe są w dobrym stanie i nie ma konieczności przeprowadzania żadnych interwencji w postaci implantacji stentów. Pacjenci oddychają wtedy z ulgą. Czasami niesłusznie, ponieważ nie tylko duże tętnice wieńcowe mają znaczenie dla ukrwienia serca. Na przykład pacjenci palący papierosy bywają dumni, że ich tętnice są w dobrym stanie i wyciągają wtedy wnioski, że palenie nie jest szkodliwe. To duży błąd. Pomimo nie najgorszego stanu dużych gałęzi wieńcowych można doświadczyć groźnych następstw niedokrwienia komórek serca, z nagłą śmiercią sercową włącznie. W jakim mechanizmie? Palenie uszkadza mikrokrążenie, a to właśnie drobne tętniczki są bezpośrednio odpowiedzialne za zaopatrywanie komórek mięśnia sercowego w krew. 

Scenariusz 2

Czasami okazuje się, że owszem obecne jest znaczne zwężenie w jednej z tętnic wieńcowych, ale istnieją warunki, aby takie zwężenie poszerzyć tuż po koronarografii. Ten zabieg to angioplastyka wieńcowa. Za pomocą specjalnych prowadników, balonów i stentów przywracany jest prawidłowy przepływ w naczyniu wieńcowym. Pacjenci otrzymują wtedy specjalne zalecenia odnośnie przyjmowania leków. Są kluczowe, aby po zabiegu nie doszło do groźnej zakrzepicy w poszerzanym naczyniu. Angioplastyka to podstawa, ale poważne podejście do realizacji zaleceń to nie mniej istotna kwestia.

Scenariusz 3

W trakcie koronarografii okazuje się, że zwężenia występują w kilku tętnicach, albo nawet w jednej, ale jest to zwężenie, którego nie da się poszerzyć metodą angioplastyki wieńcowej. Dlaczego nie da się poszerzyć? Bo na przykład jest zbyt złożone, zwęża tętnicę w krytycznym miejscu. Wtedy po konsylium, czyli naradzie kardiologa z kardiochirurgiem, pacjent otrzymuje propozycję leczenia metodą operacyjną, czyli CABG. 

Jeśli pacjent akceptuje propozycję leczenia operacyjnego choroby wieńcowej, wtedy jest zapraszany na oddział kardiochirurgii w celu wykonania operacji.

A co po operacji?

A po operacji bardzo często zaczyna się „licytacja” pomiędzy pacjentami, kto ile bajpasów miał wykonanych. I niektórzy czują się „poszkodowani”, gdy dowiadują się, że na ich sercu po operacji leży sobie tylko jeden pomost lub dwa, a nie kilka. Wtedy pytają, czy operatorem był leniwy albo zmęczony kardiochirurg, któremu nie chciało się wszyć kilku bajpasów. Na serio, uwierzcie mi! Ilość wszytych bajpasów to jeden z najgorętszych tematów po operacji. Stąd mój felieton dla Akademii Pacjenta. 

Sprawa ilości wszywanych bajpasów wymaga wyjaśnienia.

Po pierwsze, do wykonania pomostów aortalno-wieńcowych istnieją konkretne wskazania opisane w wytycznych, którymi posługują się lekarze.

Po drugie, nigdy nie wykonuje się bajpasów na wyrost, na zapas, bo jest to dla serca niebezpieczne.

Po trzecie, nie zawsze ktoś, kto miał wykonane cztery pomosty, jest w lepszej sytuacji niż ten, komu wykonano jeden. Być może zaawansowanie miażdżycy było tak duże, że aż cztery pomosty były konieczne.

Podsumowując. Czasami, aby uratować serce, wystarczy wszycie jednego bajpasu. Zdrowie serca nie zależy od ilości wykonanych pomostów. Zdrowie serca zależy przede wszystkim od tego, jakiego ma właściciela i czy ten właściciel o nie dba. Co to znaczy dba? Instrukcje na ten temat znajdziecie w mojej książce „Serce w dobrym stylu. Jak świadomie zarządzać swoim zdrowiem” oraz na fanpejdżu. 

Przydatne linki:

atspublishing.com

https://www.facebook.com/sercewdobrymstylu