Leki w … wierszach.

Czasami dobrze spojrzeć na pewne sprawy z dystansem; czasem warto wziąć dwa razy głęboki oddech zanim przejdziemy dalej.

Kiedy leżałem w szpitalu, książka była moją ucieczką od trudnej rzeczywistości. Dzięki niej uspokajałem się i stopniowo odzyskałem poczucie wewnętrznej równowagi. Pan Tadeusz; zawał serca  w  56 roku życia.

Stąd też w tej części znajdziecie zmyślone historie-rymowanki dotyczące leków. Być może w taki sposób będzie łatwiej przekazać pewne wiadomości bliskim, albo zrozumieć je.

Statyna siedziała na kraju ławki,
i ciągle słyszała szeptane gadki.
Chodziły damy, chodzili panowie,
i patrząc na nią szeptali sobie.

„Jaka niedobra”, „Wątrobę psuje”,
„Cukrzycę daje”, „Skórę rujnuje”.
I kiedyś słuchając nie wytrzymała,
podniosła się z ławki i zawołała.

„Ja, miażdżycy nie wychowałam,
cholesterolu nie zapraszałam!
To ja się męczę, przez cały dzień,
by wymieść niedobry LDL!

A gdy się pozbędę już sukinsyna,
to dalej pracuję, nie odpoczywam!
Całymi dniami ciężko charuję,
i blaszki miażdżycy stabilizuję”.

Na takie słowa, szepty ustały!
i odtąd już tylko liście szumiały,
Że pani statyna nie jest dla kary,
lecz po to by sercu dodać pary!

• No właśnie; nie zapominajmy, że  o ile leki na cholesterol rzeczywiście mogą dawać objawy uboczne, to jednak stosujemy je w określonym celu – chcemy obniżyć poziom tzw. złego cholesterolu, czyli frakcji LDL, ale jednocześnie nie zapominajmy, że leki te stabilizują blaszki miażdżycowe. Dlatego odstawianie ich po osiągnięciu docelowych wartości LDL jest błędem.