Stres.

W tym dziale pomożemy Wam poradzić sobie z pewnymi aspektami stresu – zapraszamy wkrótce.

• Czym jest stres?
• potocznie rozumiemy stres jako sytuację trudną, stan napięcia emocjonalnego;
• w psychologii są chronologicznie co najmniej trzy grupy opisywania zjawiska stresu:
• – stres jako bodziec
• – stres jako reakcja organizmu
• – stres jako relacja

Współcześnie nikt nie patrzy na problematykę stresu w aspekcie samego bodźca albo reakcji mobilizacyjnej organizmu na wszelkie stawiane żądania.

Stres w ujęciu relacyjnym to pewna relacja między osobą a otoczeniem, która oceniana jest przez osobę jako obciążająca lub przekraczająca jej zasoby i zagrażająca jej dobrostanowi.

Dlatego jest tak, że dla niektórych osób pobyt w szpitalu jest czymś bardzo stresującym, a dla innych nie. Bo każdy jest inny, i każdy inaczej patrzy na świat i każdy ma inny system wsparcia.

No właśnie; system wsparcia; o tym mówi się w teoriach relacyjnych stresu. Otóż z każdą sytuacją trudną radzimy sobie zależnie od tzw. zasobów czyli naszych właściwości osobistych, zasobów przedmiotowych, warunków kulturowych, dostępności do informacji, edukacji czy obecności osób bliskich i przyjaciół, którzy nas wspierają.

To ten system wsparcia oraz nasze indywidualne właściwości powodują, że inaczej reagujemy na takie same zdarzenia – niektórych czekanie w kolejce złości i irytuje, dla innych to żaden problem.

Problem ze stresem pojawia się wtedy, gdy spada nas zbyt dużo wyzwań i zadań, wtedy, gdy nie dbamy o zbudowanie odpowiednich zasobów radzenia sobie z sytuacją (czyli np. nie dowiadujemy się, co się może zdarzyć, gdy mamy określoną chorobę).

Od kiedy na swoją chorobę spojrzałem jak na zadanie w pracy, do którego muszę się przygotować i je zrealizować, jest mi o wiele łatwiej. Choroba przestała być dla mnie źródłem stresu jak w przeszłości. Zbigniew, lat 55, 2 lata po zawale serca.

Zwróćcie uwagę, że czasem źródłem stresu możemy być my sami, a dokładnie nasze myśli. Czasem nosimy w sobie negatywne nastawienia do świata, do innych, do samych siebie i rysujemy różne scenariusze zdarzeń, które niekoniecznie muszą się zdarzyć, ale już sam fakt ich mentalnego przeżywania, może być bolesny.

Stąd też wynika pewien problem z tematyką stresu. Wiele osób oczekuje od psychologów czy psychiatrów, że w ramach pomocy w konfrontacji ze stresem „zaaplikują” krótką procedurę, jakiejś jedno słowo czy proste rozwiązanie, które wszystko odmieni. Tymczasem radzenie sobie ze stresem to proces wymagający zaangażowania, odwagi, wsparcia i liczenia się z tym, że niekoniecznie pierwszym razem się nam uda.

W tym procesie ważne są dwie sprawy:

1. Zmiana tego co i jak myślimy o sprawie, która jest dla nas źródłem stresu;
2. Nauczenie się technik relaksacyjnych, których efektem jest zmniejszenia napięcia fizjologicznego naszego ciała, które nieuchronnie pojawia się w sytuacjach stresujących. O technikach radzenie sobie ze stresem możesz poczytać